Dziedzictwo Kulinarne w Europie

Pomysł powołania Europejskiej Sieci Regionalnego Dziedzictwa Kulinarnego rozwinął się i został wcielony w życie w południowo-wschodniej Skanii w Szwecji i na duńskiej wyspie Bornholm w 1995 r. Projekt szybko spotkał się z dużym zainteresowaniem ze strony przedsiębiorców i skandynawskich władz samorządowych, a także ze strony innych regionów europejskich, których ambicją było zaoferowanie mieszkańcom i turystom regionalnej żywności.Do Europejskiej Sieci Regionalnego Dziedzictwa Kulinarnego należą regiony z różnych części Europy realizujące działania, które mają na celu promocję i poprawę jakości regionalnej żywności oraz wzmocnienie regionalnej tożsamości.

W obrębie każdego regionu istnieje regionalna sieć zrzeszająca producentów w niej uczestniczących. Członkami Europejskiej Sieci Regionalnego Dziedzictwa Kulinarnego w regionach są gospodarstwa, producenci, zakłady przetwórstwa żywności i restauracje podkreślające swoje powiązania z regionem. Regionalne Dziedzictwo Kulinarne jest ideą promującą produkcję i sprzedaż lokalnej i regionalnej żywności. Służyć ma spełnianiu życzeń konsumentów, zwiększaniu współpracy pomiędzy lokalnymi producentami żywności a restauracjami, a także wymianie wiedzy po między regionami członkowskimi. Ważne jest również promowanie rozwoju żywności, do produkcji której wykorzystywane są lokalne zasoby surowcowe. Europejska Sieć Regionalnego Dziedzictwa Kulinarnego sprawia, że zwiększa się dostępność lokalnych i regionalnych specjalności kulinarnych. Sklepy i restauracje opatrzone logo Regionalnego Dziedzictwa Kulinarnego oferują lokalne i regionalne produkty i potrawy, które podtrzymują i rozpowszechniają miejscowe zwyczaje oraz proponują tradycyjną kulturę jedzenia.

Obecnie w Europejskiej Sieci Dziedzictwa Kulinarnego zrzeszone jest 46 regionów z 13 państw europejskich. Z Polski oprócz województwa warmińsko-mazurskiego do sieci należą: województwo opolskie, zachodniopomorskie, wielkopolskie, pomorskie, mazowieckie, świętokrzyskie, dolnośląskie, kujawsko-pomorskie oraz małopolskie. Województwo warmińsko-mazurskie jako pierwsze w Polsce zgodnie z decyzją Zarządu Województwa z dniem 21 grudnia 2004 r. przystąpiło do Europejskiej Sieci Regionalnego Dziedzictwa Kulinarnego, stając się członkiem kandydującym. Po spełnieniu wymagań regulaminu Sieci województwo warmińsko-mazurskie uzyskało pełne członkostwo w Europejskiej Sieci Regionalnego Dziedzictwa Kulinarnego w dniu 21 października 2005 r. pod nazwą Dziedzictwo Kulinarne Warmia Mazury Powiśle.

Więcej na stronie: www.culinary-heritage.com.

Białoruś – Vitebsk

Chorwacja – Split-Dalmatia

Dania – Bornholm, Sjaelland, Thy-Mors, Vestjylland

Estonia – Hiiumaa

Niemcy – Elbe Weser Nordsee, Luneburger Heide, Pfalz, Vorpommoren-Rugen

Łotwa – Kurzeme, Latgale, Riga, Vidzeme, Zemgale

Litwa – Aukštaitija, Dzūkija, Mažoji Lietuva, Suvalkija, Žemaitija

Norwegia – Agder Telemark, Buskerud, Oslofjord

Polska – Kujawy i Pomorze, Dolny Śląsk, Mazowsze, Małopolska, Opolskie, Pomorskie, Warmia Mazury Powiśle, Pomorze Zachodnie, Wielkopolska, Świętokrzyskie

Szkocja – Angus

Szwecja – Blekinge, Gotland, Skåne, Småland, Öland, Östergötland

Turcja – Alanya, Gaziantep

Ukraina – Lviv, Rivne, Kherson

Aktualności

Ryby z krainy Wielkich Jezior Mazurskich w Zespole Szkół nr 2 im. Jędrzeja Śniadeckiego w Szczytnie

Dzień 25 lutego był bardzo pracowity dla młodzieży z klasy II i III Technik Żywienia i Usług Gastronomicznych. Uczestniczyli bowiem w warsztatach kulinarnych połączonych z prelekcją w zakresie obróbki żywności wysokiej jakości oraz przygotowania potraw ma bazie regionalnych surowców- ryby.

03.03.2020; 01:03

Restauracja, pasieka, sklep – Przyjęcie nowych członków do sieci Dziedzictwo Kulinarne Warmia Mazury Powiśle

26.02.2020; 11:50

„Ślimaki nadziewane” – też na Liście Produktów Tradycyjnych !!!

Wzmiankę i opis, że ślimaki robi się zwyczajnie, co sugeruje, że jest to wiedza rozpowszechniona w kontekście kulinarnym, znajdziemy w klasycznej książce z przepisami kuchni wschodniopruskiej sióstr Doennig. Co więcej z opisu wynika, że do przygotowywania potraw wykorzystywano oprócz winniczków także inne gatunki ślimaków.